Xogo da ola - No Domingo Oleiro do Entroido (As Eiroas)

Nun corro, os/as participantes van tirándose olas de barro evitando que escachen. Se algunha cae no chan, penalízase a quen a rompeu. Xógase polo Entroido no Concello do Porriño, Concello de Xinzo de Limia  ou As Eiroás. Tamén está documentado en Maceda, na Pobra do Caramiñal, Ferrol, Lugo e Allariz e mesmo na Pascua do compostelán barrio de San Pedro (Datos de Brinquedia). Ver vídeo

Chuca con tapóns

Dámóslle a volta a varios vasos e poñémoslle un tapón ou calquera outro obxecto pequeno na parte posterior do vaso e logo collémolo lanzando o tapón ao aire e intentámolo coller meténdoo no vaso. Ver vídeo

Pilla tapóns con botella

Collemos os tapóns das botellas e deixámolas nun recipiente. Quen colle máis?

Ver vídeo

Crebacabezas con pelouros

Marcamos cun lápis as figuras que forman os pelouros rodeándolos polo seu perímetro, logo hai que colocar de novo os pelouros no seu lugar. Ver vídeo

O rei da roda

 De catro a seis xogadores agárranse da man nunha roda. Un queda fora e terá que dicir: Vou tocar no lombo a ….   Unha vez diga o nome os demais do grupo teñen que protexelo dando voltas e poñéndose de costas para que o seu compañeiro que o máis lonxe posible do pandote.

 Ver ficha  -  Ver vídeo

Pelexa de galos

 Sirva como exemplo dos sinxelos "combates" que poden organizarse para poñer en xogo a nosa forza e habilidade.
Os dous contendentes sitúanse agachados, de crequenas, e apoiados só na punta dos pés. Debúxanse dous círculos tanxentes, situándose cada contendente nun deles. O xogo consiste en empurrar coas palmas das mans tratando de que o adversario saia do seu círculo ou perda o equilibrio.
Como sucede sempre cos xogos tradicionais, as normas deben acordarse antes de comezar o xogo. Non obstante, parecen consensuadas estas:
- Só se permite empurrar coas palmas. Está prohibido tocar na cara.
- Perde aquel/a contendente que teña que botar as mans ao chan, ou que apoie toda a planta do pé, ou que toque a liña do círculo. Ver ficha -  Ver vídeo

Danza do vira

A danza do vira, aínda que é máis coñecida no norte de Portugal, tamén se practica nalgunhas zonas do sur de Galicia. Este exemplo que aquí temos é   na aldea do Olelas (Ourense) en agosto de  2008.  Tamén se nomea como danza nalgunhas zonas onde aínda se conserva algo de galego nas zonas de Extremadura.  A música está en compás binario, e acompáñase de tambor, guitarra e outros instrumentos de corda.

 

Danza dos "palitroques" /estadullos

Nalgunhas parroquias do sur da provincia de Pontevedra como Guláns (Ponteareas) ou Riofrío (Mondariz) consérvase unha peculiar tradición denominada Ranchos de Reis. Esta tradición centenaria baséase nun xogo de nenos de aldea que se reunían para bailar danzas folclóricas e cantar de casa en casa co fin de recibir algún tipo de aguinaldo: doces, froitos secos, diñeiro etc. Nesta danza utilízanse pezas de madeira de buxo ou de ébano que os bailaríns fan soar mentres executan o baile. 

Xogos de man - Pin pin, zamaraca, pin

  Pin pin, zamaraca pin,
cando o rei por aquí pasou,
a todas mozas mozas convidou,
agás a unha que quedou.
Zape gache, vaite agochar,
trala porta de san Perillán,
 

Terra - Mar - Aire

Os xogadores colócanse nunha columna, un detrás do outro. Un fai de nai/capitán/xefe/pandote … e indica que cando diga “Terra” todos teñen que dan un paso para a súa dereita, se di “Mar” dan o paso para a esquerda, e se di “Aire” non se poden mover. Quen se equivoque no movemento vaise para atrás. Os demais adiantan o/s pasos para cubrir os ocos que deixaron os seus compañeiros. Ver ficha - Ver vídeo